4 اکتبر تا 10 اکتبر هرساله رو به نام هفته جهانی فضا نامگذاری کردن و خب ما عاشقان مرزهای بی کران فضا هرساله سعی میکنیم با برگزاری برنامه های متعدد این هفته رو در کشور جشن بگیریم.
امسال این هفته متقارن شد با ایام سوگواری ولی طی پیغام هایی که رد و بدل کرده بودیم با مجمع جهانی با این موضوع موافقت کردند که ما برنامه های ایران رو بندازیم دو هفته بعد یعنی به عبارتی از 24 تا 30. اگرچه سازمان فضایی همواره خودسرانه کار خودش رو میکنه.
همه اینارو گفتم تا بگم برنامه امروز خیلی خوب بود. دو دوست خوب هم تشریف اورده بودن که خیلی خوشحالمون کردند.
هم راجع به فضا و تارخچه فضا صحبت کردیم هم راجع به سنجش از راه دور هم یه گفتگو چالشی داشتیم.
داشتم فکر میکردم به اینکه اوضاع ترویج علم تو کشور خیلی خرابه. البته نیاز به گفتن و فکر کردن منم نداشت قاعدتا.
اما برناممون واقعا عالی بود. یه جایی مثل مرکز نجوم ادیب اصفهان با اون همه اعتبار اومده همایش گذاشته اگزومارس! اونم چی هفته فضا رو جشن گرفته نه توی یه برنامه جدا. در حاشیه نشست ماهانه باشگاه نجومشون. آخه یکی نیست بگه پس شعار هفته جهانی فضا برای چیه. وقتی شعار سنجش از راه دور. شما با این برنامه چه خدمت عظیمی می خواید به خلق بکنید.
شعار امسال سنجش از راه دوره. موضوعی که امروزه لازمه همه کشور هاست. و در کشور ما با این اقلیم وسیع و متنوع از واجب هم واجب تره. حالا شما فکر کن هنوز هم مردم جامعه فکر میکنن که میمون هوا کردن و انسان هوا کردن به فضا کار بهتریه. خب تو این شرایط وجوب آگاه سازی این مردم از همه چی ارجح تره. من نمیفهمم ماموریت اگزومارس به چه دردشون میخوره.
آها تا یادم نرفته بگم بعد از برنامه و سخنرانی رفتیم کلی گشت زدیم و کلی برا خودمون هفته فضا رو جشن گرفتیم. این وسط داشتیم فکر میکردیم چه پاییز مسخره ای. نه برگ زردی نه بارونی و نه حتی هوای خوبی.
ولی مثل اینکه صدامون به عرش رسید الان داره هوای خنکی از پنجره میخوره پشت سرم. یه بوی بارونی هم میاد که حال ندارم برم لب پنجره ببینم زمینا رو خیس کرده یا فقط همینطوری ایجاد بو! کرده.
خلاصه مث اینکه داره پاییز میاد
امسال این هفته متقارن شد با ایام سوگواری ولی طی پیغام هایی که رد و بدل کرده بودیم با مجمع جهانی با این موضوع موافقت کردند که ما برنامه های ایران رو بندازیم دو هفته بعد یعنی به عبارتی از 24 تا 30. اگرچه سازمان فضایی همواره خودسرانه کار خودش رو میکنه.
همه اینارو گفتم تا بگم برنامه امروز خیلی خوب بود. دو دوست خوب هم تشریف اورده بودن که خیلی خوشحالمون کردند.
هم راجع به فضا و تارخچه فضا صحبت کردیم هم راجع به سنجش از راه دور هم یه گفتگو چالشی داشتیم.
داشتم فکر میکردم به اینکه اوضاع ترویج علم تو کشور خیلی خرابه. البته نیاز به گفتن و فکر کردن منم نداشت قاعدتا.
اما برناممون واقعا عالی بود. یه جایی مثل مرکز نجوم ادیب اصفهان با اون همه اعتبار اومده همایش گذاشته اگزومارس! اونم چی هفته فضا رو جشن گرفته نه توی یه برنامه جدا. در حاشیه نشست ماهانه باشگاه نجومشون. آخه یکی نیست بگه پس شعار هفته جهانی فضا برای چیه. وقتی شعار سنجش از راه دور. شما با این برنامه چه خدمت عظیمی می خواید به خلق بکنید.
شعار امسال سنجش از راه دوره. موضوعی که امروزه لازمه همه کشور هاست. و در کشور ما با این اقلیم وسیع و متنوع از واجب هم واجب تره. حالا شما فکر کن هنوز هم مردم جامعه فکر میکنن که میمون هوا کردن و انسان هوا کردن به فضا کار بهتریه. خب تو این شرایط وجوب آگاه سازی این مردم از همه چی ارجح تره. من نمیفهمم ماموریت اگزومارس به چه دردشون میخوره.
آها تا یادم نرفته بگم بعد از برنامه و سخنرانی رفتیم کلی گشت زدیم و کلی برا خودمون هفته فضا رو جشن گرفتیم. این وسط داشتیم فکر میکردیم چه پاییز مسخره ای. نه برگ زردی نه بارونی و نه حتی هوای خوبی.
ولی مثل اینکه صدامون به عرش رسید الان داره هوای خنکی از پنجره میخوره پشت سرم. یه بوی بارونی هم میاد که حال ندارم برم لب پنجره ببینم زمینا رو خیس کرده یا فقط همینطوری ایجاد بو! کرده.
خلاصه مث اینکه داره پاییز میاد
